Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Dicimus aliquem hilare vivere; Duo Reges: constructio interrete. Hunc vos beatum; Age, inquies, ista parva sunt. Quare ad ea primum, si videtur;

Quid enim est tam repugnans quam eundem dicere, quod
honestum sit, solum id bonum esse, qui dicat appetitionem
rerum ad vivendum accommodatarum natura profectam?

Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae
datum;

1. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
2. Maximeque eos videre possumus res gestas audire et legere velle, qui a spe gerendi absunt confecti senectute.
3. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
4. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
5. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.
6. Quid adiuvas?

Avaritiamne minuis?

Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere?

Efficiens dici potest.

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Ad eos igitur converte te, quaeso. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

• Quod quidem iam fit etiam in Academia.
• Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.
• Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;
• Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae.

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Ad eos igitur converte te, quaeso. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.